Śmierć bliskich należy do najbardziej przykrych i trudnych doświadczeń w życiu. Nam, chrześcijanom, przychodzi jednak z pomocą sam Chrystus, który w swoim słowie zapewnia nas o życiu wiecznym. Więcej: On sam jest naszym życiem i zmartwychwstaniem. Dlatego w spotkaniu z Nim w sakramentach i w Jego słowie odnajdujemy źródło pociechy i nadziei. To On mówi do nas: „Kto wierzy we Mnie, nie umrze na wieki”.
Ze względu na wyjątkowy charakter sprawy, pogrzeb można zgłaszać poza godzinami kancelaryjnymi.
- akt zgonu,
- zaświadczenie o udzieleniu sakramentu chorych i wiatyku (Komunia Święta), jeśli zgon nastąpił poza parafią lub w szpitalu (wystawia ksiądz kapelan szpitala).
1. Pogrzeb przygotowuje najbliższa rodzina lub upoważnione do tego (np. w testamencie) osoby.
2. Pogrzeb powinien mieć miejsce w parafii zamieszkania. Jeżeli ma się on odbyć poza parafią zamieszkania, potrzebna jest na to zgoda proboszcza miejsca.
3. Przy zgłaszaniu pogrzebu należy w kancelarii parafialnej przedłożyć akt zgonu. Jeżeli śmierć nastąpiła w szpitalu, należy również postarać się o zaświadczenie zaopatrzenia przed śmiercią sakramentami (namaszczenie chorych, Wiatyk).
4. Liturgię pogrzebu, miejsce pochówku na cmentarzu oraz pozostałe szczegóły organizacyjne ustala się indywidualnie.
Katechizm Kościoła Katolickiego pkt. 1680-1690.
Kodeks Prawa Kanonicznego kan. 1176-1185.
Gorąco zachęcamy do modlitwy w intencji zmarłego, a zwłaszcza do pełnego uczestnictwa we Mszy św. pogrzebowej. Ważne jest by przed pogrzebem przystąpić do sakramentu pokuty i przyjąć Komunię św. w intencji zmarłego.
Także po pogrzebie o zmarłym należy pamiętać, otaczając go modlitewna pamięcią np. przez:
- Msze św. w 30 dzień po śmierci;
- Msze św. w rocznicę śmierci;
- Msze św. w innych terminach (np. w dzień imienin, urodzin);
- „wypominki” w miesiącu listopadzie;
