co to odpust ?

Uzyskiwanie odpustów przez wiernych w Kościele katolickim ma wielowiekową tradycję i stanowi ważny element duchowego życia chrześcijanina. Nauka o odpustach jest ściśle związana z tajemnicą Bożego Miłosierdzia oraz Bożej sprawiedliwości. W sakramencie pojednania grzesznik otrzymuje przebaczenie wyznanych grzechów, jeśli towarzyszy mu szczery żal, co umożliwia mu osiągnięcie wiecznego zbawienia. Jednak przebaczenie grzechów w sakramencie pokuty nie usuwa skutków doczesnych (czasowych) wynikających z grzechu. Te kary mogą być doświadczane w życiu ziemskim lub po śmierci w stanie czyśćca. Właśnie w tym kontekście Kościół ofiaruje wiernym pomoc poprzez możliwość uzyskania odpustów, czerpiąc z „obfitego skarbca duchowych zasług”, który został otwarty przez mękę, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa, a także przez zasługi Matki Bożej i świętych.

Co to jest odpust?

Odpust jest darowaniem przez Boga, za pośrednictwem Kościoła, kar doczesnych należnych za grzechy już odpuszczone w sakramencie pokuty. Może być uzyskany dla siebie lub ofiarowany za dusze w czyśćcu. Szczególnie odpust zupełny za zmarłych pozwala na wybawienie ich z czyśćca i wprowadzenie do pełni chwały w niebie.

kto może uzyskać odpust ?

Odpust może uzyskać tylko osoba ochrzczona, wolna od ekskomuniki, która przynajmniej pod koniec wypełniania przepisanych czynności jest w stanie łaski uświęcającej. Aby odpust został uzyskany, konieczne jest:

  1. Wzbudzenie intencji: Wierny powinien mieć przynajmniej ogólną intencję zyskania odpustu.
  2. Wypełnienie określonych czynności: Trzeba spełnić warunki określone w udzieleniu odpustu w odpowiednim czasie i we właściwy sposób.

warunki uzyskania odpustu zupełnego

Kościół wymaga spełnienia następujących warunków, aby uzyskać odpust zupełny:

  1. Stan łaski uświęcającej

    • Wierny musi być wolny od grzechu ciężkiego. Jeśli jest to konieczne, powinien przystąpić do sakramentu pokuty przed wypełnieniem czynności związanej z odpustem
  2. Brak przywiązania do jakiegokolwiek grzechu, nawet powszedniego

    • To warunek trudny do spełnienia, ponieważ wymaga całkowitej dyspozycji serca. Jeśli wierny nie jest w stanie spełnić tego wymogu, uzyskuje odpust cząstkowy.
  3. Przyjęcie Komunii Świętej

    • Przyjęcie Eucharystii jest konieczne, aby zjednoczyć się z Chrystusem, który jest źródłem wszelkich łask.
  4. Modlitwa w intencjach Ojca Świętego

  5. Wykonanie czynności odpustowej

    • Może to być jeden z poniższych aktów:
      • Adoracja Najświętszego Sakramentu przez co najmniej pół godziny.
      • Odmówienie Różańca w kościele, kaplicy lub wspólnocie rodzinnej.
      • Uczestnictwo w nabożeństwie Drogi Krzyżowej.
      • Nawiedzenie cmentarza i modlitwa za zmarłych (szczególnie od 1 do 8 listopada).
      • Czytanie Pisma Świętego przez co najmniej pół godziny.

Ważne informacje dotyczące odpustów

  1. Elastyczność w spełnianiu warunków

    • Spowiedź sakramentalna, Komunia Święta i modlitwa w intencjach Ojca Świętego mogą być wypełnione w ciągu kilku dni przed lub po wykonaniu czynności odpustowej, o ile między tymi elementami istnieje związek duchowy.
  2. Liczba odpustów po jednej spowiedzi

    • Po jednej spowiedzi można uzyskać wiele odpustów zupełnych. Jednakże jedna Komunia Święta i jedna modlitwa w intencjach papieskich pozwalają na uzyskanie tylko jednego odpustu zupełnego w danym dniu.
  3. Odpusty za zmarłych

    • Kościół szczególnie zachęca wiernych do ofiarowania odpustów za zmarłych. Nie trzeba wymieniać konkretnego imienia – wystarczy ofiarować odpust w intencji osoby zmarłej, która najbardziej tego potrzebuje.
  4. Brak możliwości ofiarowania odpustów za żywych

    • Odpustów, zarówno zupełnych, jak i cząstkowych, nie można ofiarowywać za inne osoby żyjące. Można je ofiarować tylko za siebie lub za dusze w czyśćcu.

O wybranych praktykach związanych z uzyskaniem odpustów

Adoracja i modlitwa przed Najświętszym Sakramentem:

  • Adoracja Najświętszego Sakramentu przez co najmniej pół godziny (krótsza adoracja – odpust cząstkowy).
  • Pobożne odmówienie modlitwy „Przed tak wielkim Sakramentem”:
    • W Wielki Czwartek podczas liturgii Wieczerzy Pańskiej.
    • W uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa (Boże Ciało).
    • W innym czasie – odpust cząstkowy.

Odpusty związane z nawiedzeniem kościołów:

  • Nawiedzenie jednej z czterech rzymskich bazylik patriarchalnych (św. Piotra, św. Pawła za Murami, Matki Bożej Większej lub św. Jana na Lateranie) i odmówienie tam „Ojcze nasz” i „Wierzę”:
    • W święto tytułu tej bazyliki.
    • W dowolne święto nakazane.
    • Raz w roku w innym dniu wybranym przez wiernego.
  • Nawiedzenie kościoła parafialnego:
    • W dniu jego tytułu.
    • 2 sierpnia, kiedy przypada odpust „Porcjunkuli”.
    • Odmówienie w tych miejscach modlitwy „Ojcze nasz” i „Wierzę”.
  • Nawiedzenie kościoła lub kaplicy zakonników w święto ich założyciela (odmówienie „Ojcze nasz” i „Wierzę”).
  • Nawiedzenie cmentarza w dniach od 1 do 8 listopada:
    • Z równoczesną modlitwą za zmarłych.
    • Codziennie można uzyskać odpust zupełny ofiarowany wyłącznie za zmarłych.

Szczególne praktyki liturgiczne i modlitewne:

  • Przyjęcie błogosławieństwa „Urbi et Orbi” udzielanego przez papieża:
    • Nawet przez radio lub telewizję.
  • Adoracja i ucałowanie Krzyża w Wielki Piątek podczas liturgii Męki Pańskiej.
  • Odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych:
    • Podczas liturgii Wigilii Paschalnej lub w rocznicę swojego chrztu (odpust cząstkowy w innym czasie).
  • Pobożne odmówienie aktu wynagrodzenia Sercu Jezusowemu:
    • „O Jezu Najsłodszy, któremu za miłość bez granic…” w uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa (odpust cząstkowy w inne dni).
  • Publiczne odmówienie aktu poświęcenia rodzaju ludzkiego Chrystusowi Królowi:
    • „O Jezu najsłodszy, Odkupicielu rodzaju ludzkiego…” w uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata (odpust cząstkowy w inne dni).

Praktyki związane z Pismem Świętym i Różańcem:

  • Czytanie Pisma Świętego:
    • Z czcią należną Słowu Bożemu i na sposób lektury duchowej, przez co najmniej pół godziny.
    • Może być zastąpione słuchaniem, np. przez środki audiowizualne.
  • Odmówienie jednej części różańca (pięć dziesiątków):
    • W kościele, kaplicy, rodzinie, wspólnocie zakonnej lub pobożnym stowarzyszeniu.
    • Musi być połączone z rozważaniem tajemnic (w innym miejscu – odpust cząstkowy).

Praktyki związane z nabożeństwami i świętami:

  • Uczestnictwo w nabożeństwie Drogi Krzyżowej:
    • Odprawienie przed urzędowo erygowanymi stacjami Drogi Krzyżowej.
    • Jeśli wierny nie może uczestniczyć osobiście, może uzyskać odpust zupełny przez półgodzinne rozważanie Męki Chrystusa.
  • Publiczne odmówienie hymnu „Te Deum”:
    • W ostatni dzień roku, jako podziękowanie za otrzymane łaski (odpust cząstkowy w inne dni, nawet prywatnie).
  • Publiczne odmówienie hymnu „Veni Creator”:
    • W Nowy Rok i uroczystość Zesłania Ducha Świętego (odpust cząstkowy w inne dni, nawet prywatnie).

Inne praktyki i okazje:

  • Uczestnictwo w uroczystym zakończeniu Kongresu Eucharystycznego.
  • Uczestnictwo w rekolekcjach trwających przynajmniej trzy dni.
  • Przyjęcie Pierwszej Komunii Świętej lub pobożne uczestnictwo w takiej uroczystości.
  • Sprawowanie i uczestnictwo we Mszy świętej prymicyjnej.
  • Sprawowanie i uczestnictwo we Mszy świętej jubileuszowej:
    • Z okazji 25-, 50- lub 60-lecia kapłaństwa.
  • Posługiwanie się przedmiotami pobożności (krucyfiksem, różańcem, szkaplerzem, medalikiem):
    • Jeśli zostały pobłogosławione przez papieża lub biskupa i wierny odmówi jakąkolwiek formułę wyznania wiary w uroczystość świętych Apostołów Piotra i Pawła (29 czerwca).
    • Jeśli przedmioty były pobłogosławione przez kapłana lub diakona – odpust cząstkowy.

odpusty związane z kultem miłosiedzia bożego

Penitencjaria Apostolska, poprzez dwa dekrety wydane w 2002 roku, ustanowiła odpusty związane z kultem Miłosierdzia Bożego.

Odpust zupełny

Odpust zupełny pod zwykłymi warunkami (sakramentalna spowiedź, Komunia święta, modlitwa w intencjach Ojca Świętego) mogą uzyskać wierni:

  1. Odmówienie Koronki do Miłosierdzia Bożego w obecności Najświętszego Sakramentu:
    • W kościele lub kaplicy, wobec Najświętszego Sakramentu wystawionego publicznie lub przechowywanego w tabernakulum.
    • Z duszą całkowicie wolną od przywiązania do jakiegokolwiek grzechu.
  2. Dla osób chorych lub niemogących opuścić domu:
    • Odmówienie Koronki do Miłosierdzia Bożego z ufnością i pragnieniem miłosierdzia dla siebie oraz gotowością okazania miłosierdzia innym.
    • Pod zwykłymi warunkami, gdy tylko będą one możliwe do spełnienia.
  3. W II Niedzielę Wielkanocną (Niedziela Miłosierdzia Bożego):
    • Udział w pobożnych praktykach ku czci Bożego Miłosierdzia w jakimkolwiek kościele lub kaplicy.
    • Alternatywnie: odmówienie przed Najświętszym Sakramentem modlitwy Ojcze nasz, Credo oraz pobożnego wezwania do Pana Jezusa Miłosiernego, np. „Jezu Miłosierny, ufam Tobie”.
  4. Marynarze, uchodźcy, chorzy, opiekunowie chorych i osoby wykonujące pilne zadania społeczne:
    • W Niedzielę Miłosierdzia Bożego, przed świętym wizerunkiem Jezusa Miłosiernego, odmówienie modlitwy Ojcze nasz, Credo oraz wezwania do Pana Jezusa Miłosiernego.
    • Jeśli nie jest to możliwe, mogą uzyskać odpust zupełny, duchowo łącząc się z wiernymi spełniającymi zwykłe praktyki, i ofiarując Miłosiernemu Bogu swoje cierpienia i trudy życia.

Odpust cząstkowy

Wierni mogą uzyskać odpust cząstkowy, jeśli:

  • Skierują do Pana Jezusa Miłosiernego jedno z prawnie zatwierdzonych pobożnych wezwań, np. „Jezu Miłosierny, ufam Tobie”.

Dodatkowe odpusty zupełne zatwierdzone dla Polski

  • Uczestnictwo w nabożeństwie Gorzkich Żalów:

    • Jeden raz w Wielkim Poście w jakimkolwiek kościele na terenie Polski.
  • Nawiedzenie dowolnej bazyliki mniejszej w określone dni:

    • W uroczystość świętych Apostołów Piotra i Pawła (29 czerwca).
    • W święto tytułu tej bazyliki.
    • W dniu 2 sierpnia (odpust „Porcjunkuli”).
    • Jeden raz w roku, w dowolnym dniu wybranym według własnego uznania.

odpusty cząstkowe

O niektórych odpustach cząstkowych wspomniano już, wymieniając odpusty zupełne. Są jednak trzy ogólne warunki uzyskania odpustu cząstkowego, które warto znać:

  1. Podnoszenie myśli do Boga

    • Wierny dostępuje odpustu cząstkowego, jeśli w czasie spełniania swoich obowiązków i w trudach życia wznosi myśli do Boga z pokorą i ufnością, dodając w myśli jakiś akt strzelisty, np. „Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami”.
  2. Pomoc potrzebującym

    • Wierny, powodowany motywem wiary, który przyjdzie z pomocą potrzebującym współbraciom, pomagając im osobiście lub dzieląc się z nimi swoimi dobrami, uzyskuje odpust cząstkowy.
  3. Dobrowolne umartwienia

    • Jeśli wierny, w intencji umartwiania się, odmówi sobie czegoś godziwego, a przyjemnego dla siebie, uzyskuje odpust cząstkowy. Ten warunek ma zachęcić wiernych do praktykowania dobrowolnych umartwień.

 

Modlitwy związane z odpustem cząstkowym
Odpust cząstkowy można uzyskać również przez odmówienie wielu znanych modlitw. Może być udzielany wielokrotnie w ciągu dnia. Do takich modlitw należą m.in.:

  • Anioł Pański (lub Regina Caeli w Okresie Wielkanocnym);
  • Duszo Chrystusowa;
  • Wierzę w Boga;
  • Psalm 130 („Z głębokości wołam do Ciebie, Panie”);
  • Psalm 51 („Zmiłuj się nade mną, Boże”);
  • Odmówienie Jutrzni lub Nieszporów za zmarłych;
  • Panie, Boże wszechmogący (modlitwa z Liturgii Godzin, Jutrznia w Poniedziałek II tygodnia psałterza);
  • Modlitwa św. Bernarda („Pomnij, o Najświętsza Panno Maryjo”);
  • Wieczny odpoczynek;
  • Witaj, Królowo, Matko Miłosierdzia;
  • Pod Twoją obronę;
  • Magnificat;
  • Odmówienie jednej z sześciu litanii zatwierdzonych dla całego Kościoła:
    • Do Najświętszego Imienia Jezus,
    • Do Najświętszego Serca Pana Jezusa,
    • Do Najdroższej Krwi Chrystusa Pana,
    • Loretańskiej do Najświętszej Maryi Panny,
    • Do św. Józefa,
    • Do Wszystkich Świętych.
  • Pobożne uczynienie znaku Krzyża świętego.

Podziel się treścią :