„Służebnica Boża Jadwiga Zamoyska to kobieta, która całym sercem realizowała powołanie do życia chrześcijańskiego” – mówił w Poznaniu abp Wojciech Polak, metropolita gnieźnieński. W poznańskiej katedrze modlono się w intencji beatyfikacji Jadwigi Zamoyskiej, wybitnej Polki, patriotki, pedagoga, wiernej żony i oddanej matki, kandydatki na ołtarze Kościoła, w 100. rocznicę jej śmierci. Uroczystej Mszy św. przewodniczył abp Stanisław Gądecki.
Na początku Mszy św. metropolita poznański przypomniał, że generałowa Zamoyska niestrudzenie pracowała nad leczeniem narodu. Przypomniał jej słowa, że „narody są uleczalne pod tym jednak warunkiem, że jeżeli chwycą się właściwych do podźwigania środków, tzn. że wykształcą w sobie te właśnie cnoty których brak zgubił poprzednie pokolenia”.
W homilii Prymas Polski zauważył, że służebnica Boża Jadwiga Zamoyska była „jedną z osób obdarowanych na chrzcie łaską świętości, które podjęły w swoim życiu wezwanie Chrystusa do służby innym”.
Podkreślił, że generałowa nie tylko niosła Ewangelię w swym życiu, ale była gotowa dać swoją duszę.
„Wszystkie przymioty ducha zaowocowały w powołanych przez nią dziełach, od paryskiego Stowarzyszenia Chrześcijańsko-Społecznego Matki Bożej Dobrej Rady aż po Szkołę Domowej Pracy Kobiet, częściej zwaną Zakładem Kórnickim, będącą pierwszą Szkołą Gospodarstwa Domowego na ziemiach polskich” – stwierdził abp Polak.
Metropolita gnieźnieński przypomniał, że najważniejszym elementem jej troski i działalności najpierw w Kórniku, potem do Lubowni na Spiszu i Kalwarii Zebrzydowskiej, a później na zakopiańskich Kuźnicach, było dzieło wychowania młodych, zwłaszcza dziewcząt i kobiet.
BP KEP / www.episkopat.pl/
Udostępnij: