Dzień 15 września to w Kościele powszechnym wspomnienie obowiązkowe Najświętszej Maryi Panny Bolesnej. Liturgia tego dnia ukazuje nam Maryję stojącą pod krzyżem swojego Syna, która najpełniej uczestniczyła w Jego męce i cierpieniu. Jest czczona jako Matka Bolesna i Królowa Męczenników, patronka m.in. matek w żałobie, osób cierpiących oraz zgromadzeń serwitów i pasjonistów.
o wspomnieniu
Początki kultu Matki Bożej Bolesnej sięgają średniowiecza. Zakon serwitów (XIII w.) szczególnie propagował nabożeństwo do Siedmiu Boleści Maryi. Od XIV wieku utrwalił się zwyczaj rozważania siedmiu wydarzeń pełnych cierpienia w życiu Maryi: od proroctwa Symeona aż po złożenie Jezusa do grobu.
Papież Pius VII w 1814 r. rozszerzył święto na cały Kościół, a papież św. Pius X wyznaczył jego datę na 15 września, dzień po święcie Podwyższenia Krzyża Świętego. W ten sposób liturgia ukazuje nierozerwalną więź Maryi z ofiarą Chrystusa.
Maryja, jako Matka Zbawiciela, cierpiała najgłębiej ze wszystkich ludzi, współuczestnicząc w dziele odkupienia. Jej ból nie był tylko matczynym współczuciem, lecz prawdziwym udziałem w krzyżowej ofierze Syna. Dlatego Kościół oddaje Jej cześć jako najwierniejszej Uczennicy i Towarzyszce Męki Chrystusa.
W sztuce chrześcijańskiej Maryja Bolesna przedstawiana jest na trzy sposoby:
pod krzyżem Jezusa,
jako Pieta – trzymająca na kolanach ciało zmarłego Syna,
z mieczem lub siedmioma mieczami przeszywającymi Jej serce, symbolizującymi siedem boleści.
Nierozerwalnie z tym wspomnieniem związany jest także średniowieczny hymn „Stabat Mater”, opiewający cierpienia Maryi stojącej pod krzyżem.
kolekta z mszy
Boże, Ty sprawiłeś, że obok Twojego Syna wywyższonego na krzyżu stała współcierpiąca Matka, † daj, aby Twój Kościół uczestniczył razem z Maryją w męce Chrystusa * i zasłużył na udział w Jego zmartwychwstaniu. Który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.
Podziel się treścią :