Dziś, 16 października, Kościół obchodzi wspomnienie św. Jadwigi Śląskiej – księżnej, zakonnicy i patronki Polski, wzoru pokory, miłosierdzia i głębokiej wiary. Była żoną księcia Henryka Brodatego i matką św. Henryka Pobożnego, a całe jej życie było świadectwem zaufania Bogu w cierpieniu oraz oddania bliźnim.
Św. Jadwiga jest patronką Polski, Śląska, archidiecezji wrocławskiej, Trzebnicy, Wrocławia, Berlina, Andechs i Krakowa, a także uchodźców oraz pojednania i pokoju.
życiorys
Św. Jadwiga Śląska urodziła się między 1174 a 1180 rokiem na zamku nad jeziorem Amer w Bawarii, jako córka hrabiego Bertolda VI z Andechs i Agnieszki Wettyńskiej. Od najmłodszych lat wychowywała się w duchu wiary, nauki i służby – kształciła się w klasztorze benedyktynek w Kitzingen, gdzie poznała Pismo Święte, dzieła Ojców Kościoła oraz sztukę pomocy ubogim i chorym.
W młodym wieku poślubiła Henryka Brodatego, księcia śląskiego. Ich małżeństwo, pełne zgody i wzajemnego szacunku, było przykładem chrześcijańskiej miłości. Doczekali się siedmiorga dzieci, z których dojrzałości dożyło dwoje – Henryk Pobożny i Gertruda. W roku 1209 oboje małżonkowie złożyli ślub czystości, a odtąd ich relacja przybrała duchowy wymiar.
Jadwiga, jako księżna, wyróżniała się troską o ubogich, chorych i więźniów. Fundowała szpitale, szkoły i klasztory, m.in. słynny klasztor cysterek w Trzebnicy, gdzie później sama zamieszkała. Słynęła z dobroci serca, pokory i wrażliwości na ludzką krzywdę. Osobiście opiekowała się chorymi, rozdawała jałmużnę, łagodziła wyroki, a nawet pieszo wyruszyła do Czerska, aby wyprosić u Konrada Mazowieckiego uwolnienie swojego męża z niewoli.
W życiu doświadczyła wielu cierpień – śmierci męża, dzieci i syna Henryka Pobożnego, który poległ pod Legnicą w walce z Tatarami w 1241 roku. Mimo tego pozostała niezachwiana w wierze i całkowicie oddana Bogu. Po śmierci męża zamieszkała w Trzebnicy, gdzie prowadziła życie pokutne i modlitewne. W 1238 roku złożyła śluby zakonne i została cysterką pod opieką swojej córki, ksieni Gertrudy.
Zmarła 14 października 1243 roku, mając ponad 60 lat. Szybko zaczęto czcić ją jako świętą patronkę Śląska, a do jej grobu w Trzebnicy napływały liczne pielgrzymki. Została kanonizowana w 1267 roku przez papieża Klemensa IV, a jej kult w 1680 roku rozciągnięto na cały Kościół powszechny.
W ikonografii św. Jadwiga przedstawiana jest jako księżna lub zakonnica, w długiej sukni lub habicie cysterskim, z diademem, krzyżem, księgą lub figurką Matki Bożej. Często trzyma w dłoni but, symbolizujący jej pokorę i ubóstwo, gdyż znana była z chodzenia boso nawet w chłodne dni.
kolekta z mszy
Wszechmogący i miłosierny Boże, dzięki Twoim natchnieniom święta Jadwiga usilnie zabiegała o pokój i pełniła dzieła miłosierdzia, † udziel nam swojej łaski, * abyśmy za jej przykładem starali się o pokój i zgodę między ludźmi i służyli Tobie w cierpiących niedostatek. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.
Podziel się treścią :