Dziś, 20 października, Kościół wspomina świętego Jana Kantego – kapłana, profesora i opiekuna młodzieży, człowieka głębokiej wiary, mądrości i dobroci serca. Przez całe życie łączył modlitwę z nauką, wiarę z rozumem, a jego dewiza brzmiała: „Zachowaj czyste sumienie i nie czyń nikomu tego, czego sam nie chcesz doznać.” Był uczonym pokornym, nauczycielem mądrości i świętości, a zarazem człowiekiem wielkiego serca – ubogich obdarzał własnym odzieniem, studentów wspierał jałmużną i modlitwą. Św. Jan Kanty to patron profesorów, uczącej się młodzieży, uczelni i „Caritasu”, a także jeden z głównych patronów Polski.
życiorys
Święty Jan Kanty urodził się 24 czerwca 1390 roku w Kętach (niedaleko Oświęcimia). Po ukończeniu szkoły w rodzinnej miejscowości, w wieku 23 lat rozpoczął naukę na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Był człowiekiem niezwykle pilnym i uzdolnionym – 1415 roku uzyskał stopień bakałarza, a w 1418 – magistra filozofii. Po studiach sam został wykładowcą filozofii, utrzymując się z lekcji prywatnych i pracy duszpasterskiej. W latach 1421-1429 kierował szkołą klasztorną bożogrobców w Miechowie, gdzie uczył kleryków, głosił kazania i przepisywał rękopisy wśród nich dzieła św. Augustyna, św. Tomasza z Akwinu i Arystotelesa. W roku 1429 powrócił do Krakowa i związał się na stałe z Akademią Krakowską. Tam rozpoczął studia teologiczne, które ukończył po 13 latach, uzyskując w roku 1443 tytuł magistra teologii (doktoratu). W międzyczasie pełnił liczne funkcje akademickie, był dziekanem, rektorem Kolegium Większego i wykładowcą teologii. W roku 1439 został kanonikiem i kantorem kapituły św. Floriana w Krakowie, a także proboszczem w Olkuszu, jednak zrezygnował z tego stanowiska, by w pełni poświęcić się nauce i ubogim. Św. Jan był znawcą muzyki liturgicznej, troszczył się o śpiew i kulturę duchową studentów.
Życie duchowe i dzieła miłosierdzia
Św. Jan Kanty słynął z głębokiej pobożności, pokory i miłosierdzia. Był człowiekiem prostej wiary i wielkiej miłości bliźniego dzielił się z biednymi wszystkim, co posiadał. Często oddawał własne ubranie potrzebującym, dzielił się posiłkiem, a jego hojność stała się przysłowiowa. Jako rektor Akademii, zapoczątkował piękny zwyczaj profesorowie odkładali codziennie część posiłku dla ubogich studentów. Z własnych środków pomagał im w nauce, opłacał mieszkania i książki. Był również spowiednikiem i kierownikiem duchowym wielu osób, szczególnie młodych uczonych. Przez całe życie głosił kult Eucharystii, zachęcając do częstej Komunii Świętej. Był także pielgrzymem odbył kilka pielgrzymek do Rzymu, a prawdopodobnie również do Ziemi Świętej.
Śmierć i kult
Po długim, pracowitym i pokutnym życiu, św. Jan Kanty zmarł 24 grudnia 1473 roku w Krakowie, mając 83 lata. Jego świętość była tak oczywista, że pochowano go w kościele św. Anny pod amboną, w miejscu, gdzie przez lata nauczał i spowiadał. Kult świętego rozwinął się bardzo szybko. W 1621 roku biskupi polscy poprosili papieża o rozpoczęcie procesu beatyfikacyjnego. Został beatyfikowany 27 września 1680 roku przez papieża Innocentego XI, a kanonizowany 16 lipca 1767 roku przez Klemensa XIII. Do dziś św. Jan Kanty jest patronem Polski, archidiecezji krakowskiej, Krakowa, profesorów, uczelni katolickich, studentów i „Caritasu”. Jego grób w kościele św. Anny w Krakowie jest miejscem pielgrzymek wiernych z całego świata.
W ikonografii
Święty Jan Kanty przedstawiany jest w todze profesorskiej, z krzyżem w dłoni lub w otoczeniu studentów i ubogich. Jego atrybutami są: scalony dzbanek, obuwie darowane biednemu, pieniądze wręczane zbójcom, różaniec – symbole jego miłosierdzia, prostoty i mądrości.
kolekta z mszy
Wszechmogący Boże, spraw, abyśmy za przykładem świętego Jana Kantego, kapłana, doskonalili się w umiejętności świętych, † i okazując miłosierdzie wszystkim ludziom, * otrzymali od Ciebie przebaczenie. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.
Podziel się treścią :