Karol Józef Wojtyła urodził się 18 maja 1920 r. w Wadowicach, w rodzinie Emilii i Karola Wojtyłów. W młodości nazywano go „Lolek”. Odznaczał się ogromną wiarą, talentem i sprawnością fizyczną. W dzieciństwie stracił matkę, brata i ojca, ale nie zniechęciło go to w rozwoju duchowym i intelektualnym.

W czasie II wojny światowej studiował tajnie teologię i polonistykę, pracował fizycznie w zakładach chemicznych i angażował się w działalność teatralną oraz religijną. 1 listopada 1946 r. przyjął święcenia kapłańskie, a następnie wyjechał do Rzymu, aby kontynuować studia teologiczne na Papieskim Athenaeum Angelicum, uzyskując dyplom summa cum laude.

Po powrocie do Polski pracował jako kapłan w parafiach Niegowic i św. Floriana w Krakowie, gdzie zakładał chór gregoriański i propagował kulturę religijną. W 1958 r. został biskupem pomocniczym Krakowa, a w 1963 r. arcybiskupem. 26 czerwca 1967 r. otrzymał godność kardynalską.

16 października 1978 r. został wybrany na papieża w siódmym głosowaniu konklawe i przyjął imię Jan Paweł II. Był pierwszym Polakiem i pierwszym nie-Włochem od 455 lat, który objął Stolicę Piotrową. Pontyfikat Jana Pawła II trwał ponad 26 lat, podczas których odwiedził 135 krajów, odbył 102 pielgrzymki zagraniczne, napisał 14 encyklik i 43 listy apostolskie.

Jako papież stworzył Światowe Dni Młodzieży, ogłosił 478 świętych i 1318 błogosławionych, a w nauczaniu łączył filozofię z głęboką wiarą chrześcijańską. Pomimo zamachu 13 maja 1981 r. oraz chorób, w tym Parkinsona, przebaczał swoim wrogom i troszczył się o wszystkich potrzebujących.

Zmarł 2 kwietnia 2005 r., beatyfikowany został 1 maja 2011 r., a kanonizowany 27 kwietnia 2014 r. razem z Janem XXIII. Liturgiczne wspomnienie obchodzimy 22 października, w rocznicę inauguracji jego pontyfikatu.