W poniedziałek, 13 października, o godz. 19.30 w Sanktuarium Matki Bożej Lipskiej w Lipach koło Lubawy zabrzmią szóste i ostatnie w tym roku słowa modlitwy fatimskiej. Jak co miesiąc, gromadzimy się 13. dnia, by odpowiedzieć na wezwanie Maryi z Fatimy: do modlitwy, pokuty i zawierzenia Jej Niepokalanemu Sercu.  

Tradycja nabożeństw fatimskich w Lipach trwa już od kilkunastu lat. Została zapoczątkowana przez ks. Marka Rengiela, ówczesnego wikariusza parafii św. Anny w Lubawie, dziś proboszcza parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Siemoniu. To dzięki jego otwartości na Maryję i natchnienia Ducha Świętego wierni mogą wciąż przeżywać te niezwykłe wieczory modlitwy, które wpisały się w duchowy rytm tej ziemi. W blasku świec, przy dźwiękach różańca, w sercu październikowego wieczoru – powierzmy nasze życie Niepokalanemu Sercu Maryi. Niech to ostatnie w tym roku nabożeństwo fatimskie stanie się czasem wdzięczności, pokoju i wiary w zwycięstwo dobra.

FATIMA – ORĘDZIE, KTÓRE NIE PRZEMIJA

Fatima nie jest jedynie wspomnieniem sprzed ponad wieku. To żywe orędzie, które wciąż rozbrzmiewa w sercach wierzących. W świecie pełnym niepokoju, zranień i duchowej obojętności, Matka Boża przychodzi z delikatnym, ale zdecydowanym wezwaniem: „Odmawiajcie codziennie różaniec…”. To nie tylko modlitwa – to broń pokoju, droga przemiany i ufnego zawierzenia. Objawienia Maryi trójce ubogich dzieci w Fatimie były znakiem, że Bóg nie zostawia nas samych. Przez Nią przypomina światu, że źródło nadziei i pokoju płynie z serca otwartego na modlitwę, pokutę i miłość. Nie ma znaczenia, czy jesteśmy w maju, czerwcu czy październiku – każde fatimskie nabożeństwo jest nową szansą, by otworzyć się na to wezwanie. To nie tylko historia Łucji, Franciszka i Hiacynty – to historia każdego z nas, zaproszonego, by iść śladem światła, które nie gaśnie.

MARYJNE WIECZORY W LIPACH

W ciszy świątyni, pod spojrzeniem Matki Boskiej Lipskiej, każdy 13. dzień miesiąca staje się duchową pielgrzymką do Fatimy.  Eucharystia, światło świec, procesja i wspólna modlitwa różańcowa  – wszystko to tworzy przestrzeń spotkania: z Bogiem, z Maryją i z samym sobą. To nie są zwykłe nabożeństwa – to wieczory pełne łagodności, miłości i nadziei. Każdy, kto uczestniczył choć raz, wie, że coś zostaje – jakiś pokój, jakieś ciche poruszenie serca. Może właśnie o to chodzi w przesłaniu Fatimy: byśmy, zanim zaczniemy zmieniać świat, pozwolili Bogu przemieniać nasze wnętrze.

ZAPROSZENIE DO WSPÓLNEJ MODLITWY

Zachęcamy wszystkich, którzy pragną zawierzyć siebie i swoich bliskich Matce Bożej Fatimskiej, do składania intencji mszalnych w biurze parafialnym przez cały tydzień poprzedzający nabożeństwo. Niech nasze modlitwy wznoszą się do nieba jak zapach kadzidła – w duchu jedności, ufności i miłości. Fatima nie jest daleko. Jest w sercu każdego, kto woła: „Módl się za nami, Matko Różańcowa, abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych.”

PAŹDZIERNIKOWE OBJAWIENIE – MARYJA, KTÓRA WZYWA DO WYTRWANIA W MODLITWIE

Październikowe nabożeństwo fatimskie przypomina nam szóste i ostatnie objawienie Matki Bożej w Fatimie , 13 października 1917 roku. To właśnie wtedy, po miesiącach modlitwy, ofiary i prześladowań, dzieci: Łucja, Hiacynta i Franciszek zobaczyły znak, który potwierdził prawdziwość wszystkich Jej słów „Cud słońca”. Tego dnia niebo otworzyło się nad Fatimą, a tysiące ludzi stało się świadkami niezwykłego zjawiska – tańczącego słońca, które przypominało ogień miłości Bożej i wezwanie do nawrócenia.

Maryja ukazała się dzieciom po raz ostatni, w świetle chwały i pokoju. Mówiła:

„Niech ludzie przestaną obrażać Boga, który już i tak jest zbyt obrażany.”

To przesłanie jest równie aktualne dziś, jak ponad sto lat temu. W świecie rozdartym przez grzech, obojętność i brak pokoju, Maryja wzywa nas do modlitwy różańcowej, pokuty i zawierzenia Jej Niepokalanemu Sercu. W Jej słowach kryje się nie tylko ostrzeżenie, ale i ogromna obietnica – że tam, gdzie ludzie podejmą modlitwę i nawrócenie, przyjdzie łaska pokoju.

Październikowe nabożeństwo fatimskie jest jak echo tamtego dnia w Fatimie światło świec, wspólny różaniec, śpiew i modlitwa serc stają się naszym „cudem słońca”, który rozświetla mrok świata. To czas wdzięczności za każde objawienie Maryi i za Jej nieustanne prowadzenie do Jezusa.

Przyjdźmy do Niej z wiarą i nadzieją. Niech to nabożeństwo będzie naszym osobistym „tak” wobec wezwania do modlitwy, miłości i pokoju. Niech w nas i przez nas zwycięża Jej Niepokalane Serce. 

„Na końcu moje Niepokalane Serce zatriumfuje.” – Matka Boża Fatimska