Historia Posługi w Służbie Bogu i Człowiekowi
Siostry Szarytki przybyły do Lubawy na zaproszenie ówczesnego biskupa chełmińskiego Jana Nepomucena Marwicza oraz proboszcza ks. kanonika Klintenberga, po uzyskaniu zgody od Ojca Świętego Piusa IX. 11 marca 1861 roku podpisano umowę ze zgromadzeniem, na mocy której siostry miały urządzić szpital, szkołę oraz zakład opiekuńczo-wychowawczy. Zaledwie kilka miesięcy później, 4 sierpnia 1861 roku, trzy pierwsze siostry z Chełmna: przełożona Tekla Węrzyk, Cecylia Grzeczkowska i Eugenia Fukas, przybyły do Lubawy, by rozpocząć dzieło miłosierdzia.
Wkrótce rozpoczęto budowę nowego szpitala jednopiętrowego, który był gotowy do użytku już w 1863 roku. Siostry otworzyły także ochronkę, szkołę oraz pensjonat. W 1875 roku w ochronce przebywało 80 dzieci, a w szkole kształciło się 100 dziewcząt. Jednak w okresie Kulturkampf rząd pruski ograniczył działalność sióstr, a ich rola została zawężona do pracy z chorymi. Wówczas przełożoną była siostra Augustyna Edler.
W 1930 roku do Lubawy przybyła siostra Antonina Sznajder, ekonomistka z wykształcenia. W 1934 roku, wspólnie z Martą Tryjankowską, uzyskały od biskupa Stanisława Okoniewskiego prawo do samodzielnego zarządzania dobrami fundacji Kupnera, co pozwoliło na dalszy rozwój szpitala, który wkrótce zyskał renomę. Po wybuchu wojny szpital został przejęty przez Niemców, a dzieci z domu dziecka zabrali mieszkańcy Lubawy. Siostrom zabroniono działalności, lecz wróciły do pracy na prośbę niemieckiego lekarza dr. Knabe. W czasie okupacji szpital zajmował się leczeniem rannych żołnierzy, ale także innych pacjentów.
W styczniu 1945 roku siostry wznowiły działalność, otwierając Dom Dziecka, który w 1947 roku gościł już 100 dzieci. Wkrótce po tym uruchomiono szpital z trzema oddziałami: położniczym, chirurgicznym i wewnętrznym. W Grabowie leczono dzieci z całej Polski zarażone gruźlicą. W latach 60. wspólnota liczyła już 38 sióstr. Jednak zmiany polityczne po objęciu władzy przez komunistów sprawiły, że fundacja Kupnera znalazła się w trudnej sytuacji. Gospodarstwo rolne w Grabowie oraz Kupnerówka zostały upaństwowione, a Dom Dziecka zlikwidowano w 1960 roku.
Pomimo trudności, w 1993 roku szpital został wyremontowany dzięki wsparciu przedsiębiorców i staraniom ówczesnych władz. W 2003 roku dawny szpital został przekazany Zgromadzeniu Sióstr Miłosierdzia Św. Wincentego a Paulo. Siostry Szarytki rozpoczęły prowadzenie Niepublicznego Zakładu Opieki Długoterminowej pod nazwą „Szpital św. Jerzego”. Misją Zakładu jest pomoc osobom przewlekle chorym i niepełnosprawnym w odzyskaniu jak największej niezależności i sprawności.
W 2025 roku Siostry Szarytki będą obchodziły 164. rocznicę obecności Zgromadzenia w Lubawie. Dziś wspólnota liczy 6 sióstr, które wraz z osobami świeckimi kontynuują swoją służbę w duchu miłosierdzia i troski o bliźnich.
Naszym Drobnym Siostrom Szarytkom, które w Lubawie od ponad 160 lat pełnią niezłomną posługę, chcemy złożyć najserdeczniejsze życzenia i wyrazy wdzięczności.
Dziękujemy za Waszą niezachwianą wiarę, za cichą, ale niezwykle odważną obecność, która przez pokolenia niosła pomoc chorym, dzieciom, potrzebującym, osieroconym i samotnym. Wasza miłość do Boga i człowieka jest widoczna w każdym geście, w każdej chwili poświęconej drugiemu człowiekowi. W każdej pracy, którą wykonujecie, w każdej modlitwie, która wznosi się ku niebu, w każdym słowie pociechy, które kierujecie do tych, którzy potrzebują nadziei.
Z serca dziękujemy Wam za lata posługi, za trudne czasy, które przeszłyście, za niezłomną wierność misji, jaką powierzył Wam Bóg. Wasza obecność na ziemi jest świadectwem prawdziwej miłości – miłości, która nie szuka swojej korzyści, ale daje siebie w pełni, by nieść innym światło i pokój.
Niech Bóg hojnie obdarzy Was wszelkimi łaskami, niech Wasze serca napełnia pokojem i radością, a siły i wytrwałość na drodze do świętości nigdy nie ustają. Prosimy Matkę Bożą Lipską, by otaczała Was swoją opieką, prowadziła w trudnych chwilach, a w radosnych – umacniała w dziękczynieniu za łaski, które codziennie płyną z Jego rąk.
Modlimy się za Was – za Waszą wierność powołaniu, za Waszą nieustanną gotowość do służenia drugiemu człowiekowi, za Waszą pracę, modlitwę i obecność. Życzymy Wam głębokiego pokoju w sercu, zdrowia, radości z życia we wspólnocie i we wdzięczności za każdy dzień, który ofiarujecie innym. Niech Wasza misja trwa, niech Wasza modlitwa wznosi się ku Bogu jak kadzidło, a Wasze ręce niech niosą miłość wszędzie tam, gdzie zaprowadzi Was Jego wola.
Niech Boże błogosławieństwo spływa na Was obficie, a Matka Boża Lipska niech zawsze prowadzi Was swoją matczyną ręką na drodze do świętości, pokoju i miłości.
Z całego serca dziękujemy za Waszą obecność i posługę. Pamiętamy o Was w modlitwie i prosimy, by Boża łaska i opieka towarzyszyły Wam każdego dnia.
Kontakt:
Grunwaldzka 11, 14-260 Lubawa
Telefon: 89 645 24 01
Przełożona Domu – Siostra Służebna: s. Zofia Martin SM
Dyrektor NZOD – Siostra Służebna: s. Ewa Markowska SM
Kaplica: Świętego Jerzego
Kapelan: ks. Marek Samorek
https://nzodlubawa.pl
Podziel się treścią :