I. Zmartwychwstanie Jezusa

Groby są puste, kamień odwalony, a życie zwycięża śmierć. Jezus powstaje z martwych, przynosząc nadzieję i nowy początek światu. Jego zmartwychwstanie jest dowodem, że miłość jest silniejsza niż cierpienie i śmierć.

Czy potrafię dostrzegać w swoim życiu chwile odrodzenia, nawet po trudnych doświadczeniach? Czy wierzę, że Bóg może przemienić moje upadki w nowe początki?

II. Wniebowstąpienie Jezusa

Jezus wznosi się ku niebu, pozostawiając ziemię, aby Duch Święty mógł działać w sercach ludzi. Jego obecność nie znika — przemienia się w obecność duchową, dając poczucie nadziei i siły do życia.

Czy potrafię zaufać Bożej obecności, nawet gdy Go „nie widzę”? Czy pozwalam Duchowi Świętemu działać w moim życiu i przemieniać mnie od środka?

III. Zesłanie Ducha Świętego

Maryja wstępuje do nieba z ciałem i duszą, ukoronowana chwałą przez Syna. Jej życie i wierność Bogu zostają nagrodzone, stając się znakiem nadziei dla każdego człowieka.

Czy potrafię dostrzegać Bożą obecność w codziennym życiu i ufać, że wierność Bogu przynosi owoce? Czy moje życie może być świadectwem miłości i nadziei dla innych?

IV. Wniebowzięcie NMP

Maryja wstępuje do nieba z ciałem i duszą, ukoronowana chwałą przez Syna. Jej życie i wierność Bogu zostają nagrodzone, stając się znakiem nadziei dla każdego człowieka.

Czy potrafię dostrzegać Bożą obecność w codziennym życiu i ufać, że wierność Bogu przynosi owoce? Czy moje życie może być świadectwem miłości i nadziei dla innych?

V. Ukoronowanie Maryi na Królową Nieba i Ziemi

Maryja zostaje wyniesiona na tron chwały, królując z miłością nad całym światem. Jej pokora, wiara i posłuszeństwo są nagrodzone, pokazując, że prawdziwa chwała rodzi się z oddania i miłości.

Czy potrafię zaufać, że Bóg dostrzega moje codzienne wysiłki i wierność? Czy pozwalam, aby moja miłość i pokora były źródłem dobra dla innych?