wprowadzenie
Dziś Kościół obchodzi V Niedzielę Wielkanocną, a liturgia Słowa prowadzi nas przez głębokie treści, które ukazują zarówno codzienność ucznia Chrystusa, jak i jego ostateczne przeznaczenie. W pierwszym czytaniu z Dziejów Apostolskich widzimy św. Pawła i Barnabę, którzy mimo trudności i prześladowań wracają do miejsc, gdzie głosili Ewangelię, aby umacniać braci w wierze. Ich słowa: „Przez wiele ucisków trzeba nam wejść do Królestwa Bożego” są realistycznym przypomnieniem, że droga chrześcijanina nie zawsze jest łatwa, ale zawsze prowadzi do życia wiecznego. Psalm responsoryjny jest odpowiedzią człowieka ufającego Bogu: „Będę Cię wielbił, Boże mój i Królu” – nawet wśród prób, serce wierzącego trwa przy Bogu i Go uwielbia. W drugim czytaniu z Apokalipsy św. Jana rozbrzmiewa nadzieja: oto nowa ziemia i nowe niebo, miejsce, gdzie Bóg otrze każdą łzę i gdzie nie będzie już śmierci, bólu ani krzyku. To cel naszej wędrówki – wieczne przebywanie z Bogiem, który „czyni wszystko nowe”. Ewangelia według św. Jana ukazuje nam Jezusa w Wieczerniku, który – wiedząc, że zbliża się Jego męka – zostawia uczniom przykazanie miłości: „Miłujcie się wzajemnie, tak jak Ja was umiłowałem”. Ta miłość, która ma być rozpoznawalnym znakiem chrześcijanina, nie jest uczuciem ani deklaracją – to konkretna postawa, gotowa na poświęcenie i przebaczenie. V Niedziela Wielkanocna przypomina, że zmartwychwstanie Chrystusa nie jest tylko faktem historycznym, ale źródłem życia, które przemienia codzienność: wierność mimo trudności, nadzieja mimo cierpienia i miłość, która staje się drogą ucznia. Czy w moim życiu widać, że jestem Jego uczniem?
liturgia słowa bożego
PIERWSZE CZYTANIE (Dz 14, 21b-27)
Bóg działa przez ludzi
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Paweł i Barnaba wrócili do Listry, do Ikonium i do Antiochii, umacniając dusze uczniów, zachęcając do wytrwania w wierze, «bo przez wiele ucisków trzeba nam wejść do królestwa Bożego». Kiedy w każdym Kościele wśród modlitw i postów ustanowili im starszych, polecili ich Panu, w którego uwierzyli.
Potem przeszli przez Pizydię i przybyli do Pamfilii. Głosili słowo w Perge, zeszli do Attalii, a stąd odpłynęli do Antiochii, gdzie za łaską Bożą zostali przeznaczeni do dzieła, które wykonali.
Kiedy przybyli i zebrali miejscowy Kościół, opowiedzieli, jak wiele Bóg przez nich zdziałał i jak otworzył poganom podwoje wiary.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 145 (144), 8-9. 10-11. 12-13)
Refren: Będę Cię wielbił, Boże mój i Królu.
Albo: Alleluja.
Pan jest łagodny i miłosierny, *
nieskory do gniewu i bardzo łaskawy.
Pan jest dobry dla wszystkich, *
a Jego miłosierdzie nad wszystkim, co stworzył.
Refren: Będę Cię wielbił, Boże mój i Królu.
Niech Cię wielbią, Panie, wszystkie Twoje dzieła *
i niech Cię błogosławią Twoi wyznawcy.
Niech mówią o chwale Twojego królestwa *
i niech głoszą Twoją potęgę.
Refren: Będę Cię wielbił, Boże mój i Królu.
Aby synom ludzkim oznajmić Twoją potęgę *
i wspaniałość chwały Twojego królestwa.
Królestwo Twoje królestwem wszystkich wieków, *
przez wszystkie pokolenia Twoje panowanie.
Refren: Będę Cię wielbił, Boże mój i Królu.
DRUGIE CZYTANIE (Ap 21, 1-5a)
Bóg otrze wszelką łzę
Czytanie z Apokalipsy Świętego Jana Apostoła
Ja, Jan, ujrzałem niebo nowe i ziemię nową, bo pierwsze niebo i pierwsza ziemia przeminęły, i morza już nie ma.
I Miasto Święte – Jeruzalem Nowe ujrzałem zstępujące z nieba od Boga, przystrojone jak oblubienica zdobna w klejnoty dla swego męża. I usłyszałem donośny głos mówiący od tronu: «Oto przybytek Boga z ludźmi: i zamieszka wraz z nimi, i będą oni Jego ludem, a On będzie „Bogiem z nimi”. I otrze z ich oczu wszelką łzę, a śmierci już nie będzie. Ani żałoby, ni krzyku, ni trudu już nie będzie, bo pierwsze rzeczy przeminęły».
I rzekł Zasiadający na tronie: «Oto czynię wszystko nowe».
Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Daję wam przykazanie nowe, abyście się wzajemnie miłowali,
tak jak Ja was umiłowałem.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
✠ EWANGELIA (J 13, 31-33a. 34-35)
Przykazanie nowe daję wam
Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Po wyjściu Judasza z wieczernika Jezus powiedział: «Syn Człowieczy został teraz otoczony chwałą, a w Nim Bóg został chwałą otoczony. Jeżeli Bóg został w Nim otoczony chwałą, to i Bóg Go otoczy chwałą w sobie samym, i to zaraz Go chwałą otoczy.
Dzieci, jeszcze krótko jestem z wami. Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem; żebyście i wy tak się miłowali wzajemnie. Po tym wszyscy poznają, że jesteście uczniami moimi, jeśli będziecie się wzajemnie miłowali».
Oto słowo Pańskie.
mówią wielcy
„Miłość rozpoznaje się nie po słowach, lecz po ofierze — bo tylko miłość, która kosztuje, staje się znakiem ucznia Chrystusa.”
Kolor szat liturgicznych
Kolekta
Boże, Ty nam zesłałeś Zbawiciela i uczyniłeś nas swoimi przybranymi dziećmi, † wejrzyj łaskawie na wierzących w Chrystusa * i obdarz ich prawdziwą wolnością i wiecznym dziedzictwem. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.
Podziel się treścią :