Zgodnie z decyzją Księdza Biskupa Diecezjalnego Toruńskiego Arkadiusza Okroja, nasz ukochany proboszcz, ksiądz kanonik Mieczysław Rozmarynowicz, kończy swoją wieloletnią posługę duszpasterską i przechodzi na zasłużoną emeryturę.

W sobotę, 28 czerwca 2025 roku, w Kurii Diecezjalnej Toruńskiej odbyło się uroczyste spotkanie, podczas którego Ksiądz Biskup Arkadiusz Okroj wręczył dekrety kapłańskie. Wśród nich był także ten wyjątkowy – dotyczący księdza Mieczysława Rozmarynowicza, który po ponad pięćdziesięciu latach kapłańskiej posługi opuszcza stanowisko proboszcza Parafii pw. Nawiedzenia NMP i św. Anny w Lubawie z dniem 1 sierpnia br.

Nowym proboszczem od 1 sierpnia zostanie ks. Mariusz Zawacki – dotychczasowy wikariusz w parafii pw. Świętego Maksymiliana Kolbego w Toruniu.

Droga kapłańska pełna oddania

Ksiądz Mieczysław urodził się 1 stycznia 1950 roku. Święcenia kapłańskie przyjął 23 maja 1974 roku w Pelplinie. Jego droga duszpasterska rozpoczęła się w diecezji chełmińskiej, gdzie jako wikariusz posługiwał w parafiach w Sierakowicach, Starogardzie Gdańskim, Tymowie i Pelplinie. Jako proboszcz pracował także w parafii w Skórczu, zanim 1 września 1990 roku objął urząd proboszcza parafii farnej w Lubawie.

Przez blisko 35 lat Ksiądz Mieczysław nie tylko prowadził wspólnotę parafialną, ale także pełnił funkcję kustosza Sanktuarium Matki Boskiej Lipskiej w Lipach, z ogromnym zaangażowaniem pielęgnując kult Maryjny w naszym regionie. W uznaniu jego wyjątkowych zasług na rzecz Kościoła, został odznaczony tytułem kanonika honorowego Kapituły Kolegiackiej Chełmżyńskiej.

Dziś, gdy żegnamy naszego Księdza Proboszcza w jego codziennej posłudze, towarzyszy nam głęboka wdzięczność. Dziękujemy za każde słowo otuchy, za modlitwę, za troskę o parafię i Sanktuarium, za obecność w chwilach radości i bólu, za przykład wiary i pokory.

Drogi Księże Mieczysławie – dziękujemy, że byłeś z nami. Życzymy Ci wiele zdrowia, spokoju i błogosławieństwa Bożego na każdy dzień nowego etapu życia. Twoje zasługi pozostaną niezatartym śladem w historii parafii i sercach wiernych.

Nie żegnamy się – mówimy: do zobaczenia!