Święty Korneliusz, papież († 253)

Korneliusz, pochodzący z rodu Cornelia, był bliskim współpracownikiem papieża Fabiana. W 251 r. został wybrany biskupem Rzymu, mimo sprzeciwu rygorystycznego prezbitera Nowacjana. Jako papież stanął wobec trudnego problemu chrześcijan, którzy w czasie prześladowań ulegli i zaparli się wiary (lapsi). Dzięki jego łagodności i roztropności Kościół uznał możliwość ich powrotu po odpowiedniej pokucie. Zwołał synod w Rzymie, na którym potępiono Nowacjana i jego zwolenników. Podczas prześladowań za cesarza Gallusa został zesłany na wygnanie do Civitavecchia, gdzie poniósł śmierć męczeńską w 253 r. Jego grób znajduje się w katakumbach św. Kaliksta.

Święty Cyprian, biskup Kartaginy († 258)

Cyprian urodził się ok. 210 r. w Kartaginie w rodzinie pogańskiej. Nawrócił się w wieku dorosłym i szybko został prezbiterem, a następnie biskupem Kartaginy (248 r.). W czasie prześladowań cesarza Decjusza kierował Kościołem z ukrycia, podtrzymując wiernych listami pasterskimi. Podobnie jak Korneliusz, musiał rozstrzygać problem lapsi. Bronił jedności Kościoła i napisał słynny traktat O jedności Kościoła. W 258 r., podczas prześladowań cesarza Waleriana, został aresztowany i 14 września ścięty mieczem. Był jednym z najwybitniejszych Ojców Kościoła Afryki.

Korneliusz i Cyprian byli pasterzami jedności i miłosierdzia w czasach prób i podziałów. Ich wspólne wspomnienie, obchodzone od IV wieku, podkreśla duchową więź i współpracę, jaka ich łączyła w trosce o Kościół. Obaj zostali wpisani do Kanonu rzymskiego i czczeni jako męczennicy.

• Św. Korneliusz: w stroju papieskim, z paliuszem, tiarą, palmą męczeństwa, czasem z rogiem.

• Św. Cyprian: w szatach biskupich, z pastorałem, księgą, krzyżem lub palmą.