Jerzy Popiełuszko urodził się 14 września 1947 roku w Okopach na Podlasiu, w parafii Suchowola, w głęboko wierzącej rodzinie Władysława i Marianny.
Dwa dni po narodzinach został ochrzczony w kościele św. Apostołów Piotra i Pawła w Suchowoli, a bierzmowanie przyjął 17 czerwca 1956 roku, wybierając imię Kazimierz.

Od dzieciństwa był gorliwym ministrantem, codziennie służył do Mszy świętej, nawet kilka kilometrów od domu.
Po maturze w 1965 roku wstąpił do Wyższego Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Warszawie.
Podczas formacji musiał odbyć dwuletnią służbę wojskową w Bartoszycach – w jednostce specjalnej dla kleryków, gdzie był szykanowany za wiarę, m.in. za odmowę zdjęcia medalika i różańca.
Przeszedł wówczas ciężkie próby, które tylko umocniły jego powołanie i nauczyły cierpliwości, odwagi i empatii wobec cierpiących.

W seminarium zmagał się także z poważną chorobą tarczycy i serca, ale dzięki modlitwie i wytrwałości zwyciężył słabość ciała mocą ducha.

Święcenia kapłańskie przyjął 28 maja 1972 roku z rąk kard. Stefana Wyszyńskiego.
Pracował kolejno w parafiach:

• Świętej Trójcy w Ząbkach,

• Matki Bożej Królowej Polski w Aninie,

• Dzieciątka Jezus na Żoliborzu,

• oraz przy kościele akademickim św. Anny w Warszawie, gdzie opiekował się studentami, pielęgniarkami i personelem medycznym.

Od 1980 roku był rezydentem parafii św. Stanisława Kostki na Żoliborzu – miejsca, które stało się centrum duchowej walki o wolność.

Kapelan Solidarności i świadek prawdy

Kiedy w 1980 roku wybuchły strajki, ks. Jerzy odprawił pierwszą Mszę św. dla robotników Huty Warszawa. Tak rozpoczęło się jego duszpasterstwo ludzi pracy, które wkrótce objęło całą Polskę.
W stanie wojennym (od 1981 roku) zaczął odprawiać Msze za Ojczyznę, gromadzące tłumy wiernych.
W swoich kazaniach przypominał:

„Nie daj się zwyciężyć złu, ale zło dobrem zwyciężaj.”

Był rzecznikiem wolności, godności i praw człowieka, a jego słowa niosły nadzieję i odwagę w czasach lęku.
Pomimo nieustannych szykan, rewizji, oszczerstw i procesów, nie zaprzestał posługi.
Zainicjował także Ogólnopolską Pielgrzymkę Ludzi Pracy na Jasną Górę, która trwa do dziś.

Droga męczeństwa

Władze komunistyczne próbowały zniszczyć ks. Jerzego, zarówno fizycznie, jak i moralnie.
13 października 1984 roku nieudana próba zamachu na jego życie zakończyła się uszkodzeniem samochodu.
Siedem dni później, 19 października 1984 roku, wracając z Bydgoszczy do Warszawy, został porwany przez funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa.
Jego kierowca, Waldemar Chrostowski, zdołał uciec i zaalarmować opinię publiczną.

Po dziesięciu dniach modlitwy i nadziei odnaleziono zmasakrowane ciało ks. Jerzego w Wiśle, w okolicach Włocławka.
Zginął śmiercią męczeńską, bijąc i torturując go za wiarę, prawdę i miłość do Ojczyzny.

Jego pogrzeb 3 listopada 1984 roku zgromadził ponad milion ludzi.
Mszy przewodniczył kard. Józef Glemp, który powiedział:

„Z jego śmierci zrodzi się dobro, które przemieni Polskę.”

Beatyfikacja i kult

W 1997 roku rozpoczął się proces beatyfikacyjny ks. Jerzego Popiełuszki.
Zakończył się on 8 lutego 2001 roku, a 6 czerwca 2010 roku w Warszawie odbyła się uroczysta beatyfikacja.
Jego wspomnienie liturgiczne obchodzimy 19 października – w rocznicę jego śmierci, czyli narodzin dla nieba.

Grób błogosławionego w Warszawie-Żoliborzu odwiedzają pielgrzymi z całego świata.
Jego przesłanie „Zło dobrem zwyciężaj” pozostaje programem chrześcijańskiego życia i świadectwem męstwa w prawdzie.

W ikonografii

Bł. ks. Jerzy Popiełuszko ukazywany jest w sutannie lub komży z białą stułą, często z krzyżem, różańcem lub w otoczeniu symboli Solidarności.
Jego twarz – spokojna i łagodna – wyraża siłę ducha, która zwyciężyła przemoc i nienawiść.