wprowadzenie
Na III Niedzielę Adwentu – Gaudete Kościół zaprasza nas do radości, bo Pan jest już blisko. Pośród adwentowego oczekiwania pojawia się światło nadziei i zachęta, by serce napełnić ufnością. W pierwszym czytaniu (Iz 35, 1-6a. 10) prorok Izajasz maluje obraz odnowionego świata: pustynia zakwita, słabi odzyskują siły, a radość i szczęście stają się udziałem ludu Bożego. To zapowiedź zbawienia, które przynosi Mesjasz. Psalm responsoryjny (Ps 146) jest modlitwą pełną nadziei: „Przybądź, o Panie, aby nas wybawić” – bo Bóg staje po stronie uciśnionych, otwiera oczy niewidomym i podnosi tych, którzy się pochylili. W drugim czytaniu (Jk 5, 7-10) św. Jakub zachęca do cierpliwego oczekiwania na przyjście Pana. Tak jak rolnik czeka na cenny owoc ziemi, tak chrześcijanin uczy się wytrwałości i wzajemnej życzliwości. W Ewangelii (Mt 11, 2-11) Jan Chrzciciel, uwięziony i doświadczony próbą, pyta Jezusa, czy On jest Tym, który ma przyjść. Odpowiedź Jezusa nie jest teorią, lecz znakiem: niewidomi widzą, chromi chodzą, ubogim głosi się Dobrą Nowinę. To radość, która rodzi się z doświadczenia, że Bóg naprawdę działa pośród nas.
W tę niedzielę zapalamy trzecią świecę adwentową – różową, znak radości i nadziei. Przypomina ona, że nawet w trudnym oczekiwaniu chrześcijanin nie traci pogody ducha, bo Pan jest blisko i już przychodzi.
Co dziś jest źródłem mojej radości? Czy potrafię dostrzec znaki Bożej obecności w mojej codzienności, nawet pośród trudności?
liturgia słowa bożego
PIERWSZE CZYTANIE (Iz 35, 1-6a. 10)
Sam Bóg przyjdzie, aby nas zbawić
Czytanie z Księgi proroka Izajasza.
Niech się rozweselą pustynia i spieczona ziemia, niech się raduje step i niech rozkwitnie! Niech wyda kwiaty jak lilie polne, niech się rozraduje, skacząc i wykrzykując z uciechy. Chwałą Libanu ją obdarzono, ozdobą Karmelu i Szaronu. Oni zobaczą chwałę Pana, wspaniałość naszego Boga. Pokrzepcie ręce osłabłe, wzmocnijcie kolana omdlałe! Powiedzcie małodusznym: «Odwagi! Nie bójcie się! Oto wasz Bóg, oto pomsta; przychodzi Boża odpłata; On sam przychodzi, by was zbawić».
Wtedy przejrzą oczy niewidomych i uszy głuchych się otworzą. Wtedy chromy wyskoczy jak jeleń i język niemych wesoło wykrzyknie.
Odkupieni przez Pana powrócą, przybędą na Syjon z radosnym śpiewem, ze szczęściem wiecznym na czołach; osiągną radość i szczęście, ustąpi smutek i wzdychanie.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 146, 7. 8-9a. 9bc-10)
Refren: Przybądź, o Panie, aby nas wybawić.
Albo: Alleluja.
Bóg wiary dochowuje na wieki, *
uciśnionym wymierza sprawiedliwość,
chlebem karmi głodnych, *
wypuszcza na wolność uwięzionych.
Refren: Przybądź, o Panie, aby nas wybawić.
Pan przywraca wzrok ociemniałym, *
Pan dźwiga poniżonych.
Pan kocha sprawiedliwych, *
Pan strzeże przybyszów.
Refren: Przybądź, o Panie, aby nas wybawić.
Ochrania sierotę i wdowę *
lecz występnych kieruje na bezdroża.
Pan króluje na wieki, *
Bóg twój, Syjonie, przez pokolenia.
Refren: Przybądź, o Panie, aby nas wybawić.
DRUGIE CZYTANIE (Jk 5, 7-10)
Pan jest blisko
Czytanie z Listu Świętego Jakuba Apostoła.
Trwajcie cierpliwie, bracia, aż do przyjścia Pana. Oto rolnik czeka wytrwale na cenny plon ziemi, dopóki nie spadnie deszcz wczesny i późny. Tak i wy bądźcie cierpliwi i umacniajcie serca wasze, bo przyjście Pana jest już bliskie.
Nie uskarżajcie się, bracia, jeden na drugiego, byście nie podpadli pod sąd. Oto Sędzia stoi przed drzwiami. Za przykład wytrwałości i cierpliwości weźcie, bracia, proroków, którzy przemawiali w imię Pańskie.
Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Iz 61, 1)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Duch Pański nade mną,
posłał mnie, abym głosił dobrą nowinę ubogim.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
✠EWANGELIA (Mt 11, 2-11)
Na Chrystusie spełniają się proroctwa
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza.
Gdy Jan usłyszał w więzieniu o czynach Chrystusa, posłał swoich uczniów z zapytaniem: «Czy Ty jesteś Tym, który ma przyjść, czy też innego mamy oczekiwać?». Jezus im odpowiedział: «Idźcie i oznajmijcie Janowi to, co słyszycie i na co patrzycie: niewidomi wzrok odzyskują, chromi chodzą, trędowaci zostają oczyszczeni, głusi słyszą, umarli zmartwychwstają, ubogim głosi się Ewangelię. A błogosławiony jest ten, kto nie zwątpi we Mnie».
Gdy oni odchodzili, Jezus zaczął mówić do tłumów o Janie: «Co wyszliście obejrzeć na pustyni? Trzcinę kołyszącą się na wietrze? Ale co wyszliście zobaczyć? Człowieka w miękkie szaty ubranego? Oto w domach królewskich są ci, którzy miękkie szaty noszą. Po co więc wyszliście? Zobaczyć proroka? Tak, powiadam wam, nawet więcej niż proroka. On jest tym, o którym napisano: „Oto Ja posyłam mego wysłańca przed Tobą, aby przygotował Ci drogę”. Zaprawdę, powiadam wam: Między narodzonymi z niewiast nie powstał większy od Jana Chrzciciela. Lecz najmniejszy w królestwie niebieskim większy jest niż on».
Oto słowo Pańskie.
mówią wielcy
„Radość chrześcijańska nie polega na braku cierpienia, lecz na obecności Boga w samym jego środku.”
ks. Janusz Pasierb
Kolor szat liturgicznych
Kolekta z mszy
Boże, Ty widzisz z jaką wiarą oczekujemy świąt Narodzenia Pańskiego, † spraw, abyśmy przygotowali nasze serca * i z radością mogli obchodzić wielką tajemnicę naszego zbawienia. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków.![]()
KOLEKTA – (łac. collere – zbierać razem, tzw. modlitwa dnia, oracja) znajduje się w brewiarzu i w formularzu Mszy Świętej. Po wezwaniu „Módlmy się” następuje chwila ciszy, aby uczestnicy liturgii uświadomili sobie, że stoją w obecności Boga i wypowiedzieli w modlitwie osobistej swoje prośby. Następnie przewodniczący liturgii recytuje lub śpiewa kolektę, która wyraża charakter obchodu liturgicznego (nawiązuje treścią do uroczystości lub wspomnienia świętego patrona) i prośby wspólnoty do Boga. Kolekta kończy się konkluzją trynitarną w następujący sposób: „Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, Bóg, przez wszystkie wieki wieków”. Lud, łącząc się z prośbą i wyrażając na nią zgodę, przez aklamację Amen sprawia, że staje się ona jego modlitwą.
Podziel się treścią :
