refleksja
Dziś przypada II Niedziela po Narodzeniu Pańskim – czas, w którym wciąż kontemplujemy tajemnicę Wcielenia Boga. To wyjątkowy moment, by zatrzymać się nad prawdą, że Bóg stał się człowiekiem, zamieszkał pośród nas i przyniósł światło, które rozprasza każdą ciemność.
Ewangelia według św. Jana wprowadza nas w głębię tej tajemnicy: „Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga i Bogiem było Słowo”. Jezus, jako Odwieczne Słowo, jest nie tylko początkiem stworzenia, ale także jego pełnią i celem. Przyszedł na świat, aby dać nam nowe życie, przynosząc łaskę, miłość i prawdę.
Jednak św. Jan wskazuje również na smutną rzeczywistość: „Przyszło do swojej własności, a swoi Go nie przyjęli”. Czy nie jest to przestroga dla nas? W codziennym zabieganiu możemy łatwo przeoczyć Jego obecność. Bóg wciąż chce zamieszkać w naszym życiu, ale wymaga otwartości i gotowości, by przyjąć Go jako Światłość, która prowadzi i przemienia.
Dzisiejsza Ewangelia przypomina nam także o ogromnej nadziei: „Tym zaś, którzy Je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi”. Przyjęcie Chrystusa otwiera przed nami drogę do głębokiej relacji z Bogiem – Ojcem, który nieustannie wylewa na nas swoje łaski.
Niech ta niedziela będzie czasem, w którym na nowo otworzymy nasze serca na Boże Słowo i pozwolimy, aby Jego światło przeniknęło każdą sferę naszego życia. „Z Jego pełni wszyscyśmy otrzymali łaskę po łasce” – odpowiedzmy na tę łaskę wdzięcznością, wiarą i miłością.
liturgia słowa bożego
PIERWSZE CZYTANIE (Syr 24, 1-2. 8-12)
Mądrość Boża mieszka w Jego ludzie
Czytanie z Mądrości Syracha.
Mądrość wychwala sama siebie, chlubi się pośród swego ludu. Otwiera usta na zgromadzeniu Najwyższego i chlubi się przed Jego potęgą.
Wtedy przykazał mi Stwórca wszystkiego, Ten, co mnie stworzył, wyznaczył mi mieszkanie i rzekł: «W Jakubie rozbij namiot i w Izraelu obejmij dziedzictwo!».
Przed wiekami, na samym początku mnie stworzył i już nigdy istnieć nie przestanę.
W świętym przybytku, w Jego obecności, zaczęłam pełnić służbę i przez to na Syjonie mocno stanęłam. Podobnie w mieście umiłowanym dał mi odpoczynek, w Jeruzalem jest moja władza.
Zapuściłam korzenie w sławnym narodzie, w posiadłości Pana, w Jego dziedzictwie.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 147, 12-13. 14-15. 19-20)
Refren: Słowo Wcielone wśród nas zamieszkało.
Albo: Alleluja.
Chwal, Jeruzalem, Pana, *
wysławiaj twego Boga, Syjonie!
Umacnia bowiem zawory bram twoich *
i błogosławi synom twoim w tobie.
Refren: Słowo Wcielone wśród nas zamieszkało.
Zapewnia pokój twoim granicom *
i wyborną pszenicą ciebie darzy.
Zsyła na ziemię swoje polecenia, *
a szybko mknie Jego słowo.
Refren: Słowo Wcielone wśród nas zamieszkało.
Oznajmił swoje słowo Jakubowi, *
Izraelowi ustawy swe i wyroki.
Nie uczynił tego dla innych narodów, *
nie oznajmił im swoich wyroków.
Refren: Słowo Wcielone wśród nas zamieszkało.
DRUGIE CZYTANIE (Ef 1, 3-6. 15-18)
Bóg przeznaczył nas na przybrane dzieci
Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Efezjan.
Niech będzie błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego, Jezusa Chrystusa; On napełnił nas wszelkim błogosławieństwem duchowym na wyżynach niebieskich – w Chrystusie. W Nim bowiem wybrał nas przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nieskalani przed Jego obliczem. Z miłości przeznaczył nas dla siebie jako przybranych synów poprzez Jezusa Chrystusa, według postanowienia swej woli, ku chwale majestatu swej łaski, którą obdarzył nas w Umiłowanym.
Przeto i ja, usłyszawszy o waszej wierze w Pana Jezusa i o miłości względem wszystkich świętych, nie zaprzestaję dziękczynienia, wspominając was w moich modlitwach. Proszę w nich, aby Bóg Pana naszego, Jezusa Chrystusa, Ojciec chwały, dał wam ducha mądrości i objawienia w głębszym poznawaniu Jego samego. Niech da wam światłe oczy serca, byście wiedzieli, czym jest nadzieja, do której On wzywa, czym bogactwo chwały Jego dziedzictwa wśród świętych.
Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. 1 Tm 3, 16)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Chrystus został ogłoszony narodom,
znalazł wiarę w świecie, Jemu chwała na wieki.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
✠ EWANGELIA DŁUŻSZA (J 1, 1-18)
Słowo stało się ciałem i zamieszkało między nami
Słowa Ewangelii według Świętego Jana.
Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. Ono było na początku u Boga. Wszystko przez Nie się stało, a bez Niego nic się nie stało, z tego, co się stało.
W Nim było życie, a życie było światłością ludzi, a światłość w ciemności świeci i ciemność jej nie ogarnęła.
Pojawił się człowiek posłany przez Boga – Jan mu było na imię. Przyszedł on na świadectwo, aby zaświadczyć o światłości, by wszyscy uwierzyli przez niego. Nie był on światłością, lecz został posłany, aby zaświadczyć o światłości.
Była światłość prawdziwa, która oświeca każdego człowieka, gdy na świat przychodzi.
Na świecie było Słowo, a świat stał się przez Nie, lecz świat Go nie poznał. Przyszło do swojej własności, a swoi Go nie przyjęli. Wszystkim tym jednak, którzy Je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą w imię Jego – którzy ani z krwi, ani z żądzy ciała, ani z woli męża, ale z Boga się narodzili.
A Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas. I oglądaliśmy Jego chwałę, chwałę, jaką Jednorodzony otrzymuje od Ojca, pełen łaski i prawdy.
Jan daje o Nim świadectwo i głośno woła w słowach: «Ten był, o którym powiedziałem: Ten, który po mnie idzie, przewyższył mnie godnością, gdyż był wcześniej ode mnie».
Z Jego pełności wszyscyśmy otrzymali – łaskę po łasce. Podczas gdy Prawo zostało dane za pośrednictwem Mojżesza, łaska i prawda przyszły przez Jezusa Chrystusa.
Boga nikt nigdy nie widział; ten Jednorodzony Bóg, który jest w łonie Ojca, o Nim pouczył.
Oto słowo Pańskie.
mówią wielcy
Mędrzec
Dzisiaj słowo „mędrzec” niestety nie istnieje w potocznym języku. Mówimy: inteligent, intelektualista, uczony. Zmalało tak wielkie słowo, które określało nie tylko człowieka wiedzy, ale i człowieka zapatrzenia w Boga.
(…) Trzech Mędrców malowano zawsze uśmiechniętych – nie tylko dlatego, że znaleźli Jezusa, ale i dlatego, że wciąż nowi mędrcy idą pokłonić się Bogu.
ks. Jan Twardowski, Wszędy pełno Ciebie, s.91 i 16.
Kolor szat liturgicznych
Kolekta
Wszechmogący, wieczny Boże, Ty oświecasz wszystkich ludzi, którzy w Ciebie wierzą, † napełnij cały świat Twoją chwałą * i ukaż się wszystkim narodom w blasku Twojej prawdy. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.
Podziel się treścią :
